ده‌ها دانشجو با انتشار بیانیه‌ای ضمن انتقاد از «برخوردهای خشونت‌آمیز حراست دانشگاه‌ها» از سایر دانشجویان و استادان دانشگاه خواستند که با «مطالبه‌گری مانع حمله اقتدارگرایانه به ساحت دانشگاه شوند.»
در متن این بیانیه آمده است، با اشاره به «درگیری فیزیکی، ضرب و شتم و گروگانگیری دانشجویان» از سوی «نهاد کنترلگر حراست» از این نهاد به‌عنوان «ناقض مفهوم دانشگاهِ مستقل و آزاد» نام برده شده که با «فلسفه سلطه و کنترل دانشجویان در تمامی ساحت‌های زندگی به وجود آمده است.»
در ادامه این بیانیه «محدودیت‌های خوابگاه‌ها، تفکیک‌های جنسیتی، اخراج و ارعاب دانشجویان و اساتید، ممنوعیت از فعالیت‌های سیاسی آزاد، احضار هرروزه دانشجویان به کمیته‌های انضباطی و نهادهای امنیتی خارج دانشگاه» به عنوان بخشی از فشارهای تحمیل‌شده بر دانشجویان عنوان شده است.
همزمان با حضور دوباره دانشجویان در دانشگاه‌ها پس از محدودیت‌های دوساله به دلیل کرونا، موج جدیدی از محدودیت و فشار بر دانشجویان در ایران مرتبط به پوشش، تفکیک جنسیتی و فعالیت‌های سیاسی در ماه‌های گذشته آغاز شده است.
ضرب و شتم دانشجویان دانشگاه تهران که قصد استفاده از فضای ورزشی دانشکده را داشتند به دلیل «پوشش دانشجویان دختر و لزوم تفکیک جنسیتی» در ۱۷ اردیبهشت و کتک‌زدن اعضای یک انجمن دانشجویی در دانشگاه امیرکبیر در ۳۰ فروردین از مهم‌ترین موارد خشونت حراست دانشگاه‌ها در ماه‌های گذشته است.
در بیانیه اخیر دانشجویان به موضوع حذف زنان از جامعه به‌واسطه تفکیک جنسیتی و اعمال سیاست‌های مردسالارانه اشاره شده و آمده است که این سیاست‌ها «نیمی از جمعیت دانشجویان را از ارتقا و پیشرفت محروم ساخته است.»
محمدعلی زلفی‌گل، وزیر علوم ایران، دهم اردیبهشت در واکنش به اعتراض دانشجویان درباره سخت‌گیری‌های اخیر به‌ویژه در مورد پوشش دانشجویان گفته بود که دانشگاه «حرمت» دارد و افرادی که وارد این محیط‌ها می‌شوند، باید از «ضوابط و مقررات آن تبعیت کنند.»
او در مورد نگه‌داشتن حرمت شخصیت افراد و دانشجویانی که با خشونت و ضرب و شتم مواجه می‌شوند سخنی نگفت.
