بخشی از دست‌نوشته‌های جواد روحی، معترضی که اخیرا در زندان جان باخت، نشان می‌دهد که او شدیدا در زمان بازداشت برای اخذ اعتراف اجباری تحت شکنجه بوده است.
آتنا دائمی، فعال مدنی، روز پنج‌شنبه ششم مهر در شبکه اجتماعی ایکس این نوشته‌های جواد روحی را منتشر کرد.
او در این نوشته‌ها، اتفاقات روز بازداشتش در تاریخ سی‌ام شهریور سال گذشته را شرح داده و از جمله نوشته که زخم عمل جراحی کمرش که سال ۱۴۰۰ انجام داده بود، به دلیل شکنجه از سوی ماموران، باز شده است.
او در شرح بازداشتش نوشته است: «ساعت نه شب به طور وحشیانه بازدشت شدم. تا صبح زیر ضرب و شتم بودم و کتک خوردم و کمرم جای شوکر می‌باشد. کمرم عمل جراحی شده بود در سال ۱۴۰۰ و در بیمارستان‌های امام رضا و امام خمینی و ۱۷ شهریور آمل به مدت چهار ماه بر اثر زخم و بیماری و اعضاب و روان بستری بودم و زیر شکنجه و ضربات شدید جای عمل سابق باز شد.»
بخشی از نوشته های #جواد_روحی درباره شکنجه‌هایی که از لحظه بازداشت در جهت اخذ اعتراف اجباری از سوی ماموران سپاه متحمل شده است به دستم رسید که طی آن جواد خطاب به مسئولین بیان کرده که جای عمل جراحی کمر که سال ۱۴۰۰ انجام داده بود تحت شکنجه باز شده است! pic.twitter.com/eUmDbZtfkG
— Atena Daemi (@AtenaDaemi) September 28, 2023
جواد روحی ادامه داده است: «در دوران بازداشت در بیمارستان ولایت ساری ۴۸ ساعت بستری شدم و علت بستری‌شدن من شکنجه و اعتراف اجباری بود.»
او همچنین اضافه کرده که به مدت ۴۴ روز در اداره اطلاعات و امنیت سپاه استان مازندران زیر شکنجه روحی و روانی بوده و بازجویی شده بود. جواد روحی درباره این دوره نوشته است: «سه شبانه‌روز به زیر پاهای من شلاق و باتوم زدند. در اثر ضربات زیاد پای سمت راست بنده فلج و بی‌حس شده.»
جواد روحی، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، که حکم سه بار اعدام او چندی پیش در دیوان عالی کشور نقض شده بود، بامداد روز ۹ شهریور سال جاری جان باخت و روابط عمومی زندان نوشهر علت انتقال او به بیمارستان پیش از درگذشتش را «تشنج» اعلام کرد.
پیش از آن، عفو بین‌الملل اعلام کرده بود که ماموران سپاه پاسداران بارها با گذاشتن اسلحه به روی شقیقه او و تهدید به شلیک خواستار «اعتراف» وی شدند و جواد روحی در نتیجه همه این شکنجه‌ها دچار اختلال گفتاری و حرکتی، عوارض گوارشی، بی‌اختیاری ادرار و آسیب‌دیدگی عضلانی شده بود.
جواد روحی نیز در یادداشتش نوشته است: «زیر شکنجه از بنده اعتراف اجباری گرفتند مبنی بر این که قرآن آتش زدم و توهین به مقدسات کردم و تخریب داشتم در صورتی که هیچ گونه از این موارد را نداشتم فقط از ترس جانم و زیر شکنجه شدید مجاب شدم که گردن بگیرم.»
او در نوشته‌های خود خطاب به مقام‌های حکومت تاکید کرده بود: «اگر بنده را به پزشکی قانونی اعزام کنند و بدنم بررسی و تحقیقات شود گواه بر این است که شکنجه شدید شده‌ام و آثار شکنجه مشهود است. با این طرز شکنجه شدید حتی قوی‌ترین و سالم‌ترین آدم‌های اجتماع تن به اعتراف اجباری می‌دهند چه برسد به بنده….»
پیشتر مجید کاوه وکیل جواد روحی گفته بود که موکلش در بازجویی‌ها و دادگاه نیز «بارها و بارها به‌صراحت منکر» اتهامات وارده شده و سه حکم اعدام علیه او «فاقد ادله اثباتی» بوده و هیچ شاهدی هم در پرونده وجود ندارد.
جمهوری اسلامی از ابتدای استقرار خود رویه شکنجه زندانیان به ویژه زندانیان سیاسی را برای اخذ اعترافات اجباری و مبنا قرار دادن این اعترافات برای صدور احکام قضایی از جمله احکام اعدام را به اجرا گذاشته است.
