تئاتر بازیگران انتخابی خامنه‌ای | تکراری، خسته‌کننده و ملال‌آور

نخستین مناظره‌ چندساعته سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به صورت زنده از شبکه یک سیمای رژیم ایران پخش شد و هفت کاندیدای این انتخابات که دستچین‌های شورای نگهبانِ خامنه‌ای هستند، حملاتی را متوجه یکدیگر کردند.

به گزارش «شبکه رسانه‌ای بیان» تکراری، ملال آور و خسته‌کننده تنها واژه‌هایی هستند که می‌توان در توصیف مناظره امروز انتخابات ریاست جمهوری استفاد کرد. صحنه‌آرایی امروز شورای نگهبان، ورژن ناقص سال‌های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ بود که بیشتر به یک تئاتر کمدی شباهت داشت؛ تئاتری که بازیگرانش را علی خامنه‌ای انتخاب کرده تا مردم را سرگرم و به خیال خودش بقای رژیمش را برای چهار سال دیگر تضمین کند.

پنج کاندیدای به اصطلاح «اصولگرا» در یک جبهه واحد، به دو کاندیدای به اصطلاح «اصلاح‌طلب» مدام حمله‌ور می‌شدند تا مانند دو دهه گذشته با شیوه دوقطبی‌سازی انتخابات، مردم را پای صندوق‌های رأی بکشانند. قطعا از این شیوه در مناظره‌های پیش رو با قدرت بیشتری استفاده خواهد شد تا تنور یخ‌زده انتخابات ریاست جمهوری اندکی گرم شود.

عبدالناصر همتی کارش را تهاجمی آغاز کرد و به کاندیداهای تندرو تاخت تا همان ابتدای کار نشان دهد می‌خواهد هرطور شده نظر آن‌هایی را که می‌خواهند رأی دهند، جلب کند. او اگرچه از فن بیان خوبی برخوردار نیست، در برابر حملات بی‌رحمانه پوششی‌هایی مانند زاکانی و محسن رضایی خوب عمل کرد. اوج کار او زمانی بود که به ورشکستگی سیاسی و بحران مشروعیت جمهوری اسلامی اذعان کرد و گفت «اکثر مردم» تصمیم گرفته‌اند رأی ندهند.

در سوی دیگر، قاضی‌زاده هاشمی اصلا در باغ نبود و با پرت و پلاهایی که می‌گفت، مشخص بود که در نیمه راه از قطار انتخابات به نفع رئیسی پیاده خواهد شد.

مهرعلیزاده اما نسبت به سایر کاندیداها منطقی‌تر بود و مستدل صحبت می‌کرد؛ اما ضعفش در برابر مخاطب این است که می‌خواهد دولت ورشکسته محمد خاتمی را ادامه دهد و مردم را با وعده‌های رنگین و توخالی سرکار بگذارد.

گفتار و زبان بدن جلیلی شباهت بسیاری به احمدی‌نژاد در مناظره‌های سال ۸۸ داشت. او گمان می‌کند در عصر هجر به سر می‌برد و مردم هم رعیتش هستند که برایشان غذا ببرد. به نظر می‌رسد او اگر رئیس جمهور شود، گداپروری احمدی نژاد را ادامه خواهد داد.

رئیسی در مناظره امروز از اعتماد به نفس بالایی برخوردار بود. این اعتماد به نفس را می‌شد در چهره و بیانش به خوبی دید و شنید. این اعتماد به نفس او ناشی از این است که می‌داند انتصابش به ریاست جمهوری قطعی است. او راحت به صندلی‌اش تکیه داده بود و مانند همتی، مهرعلیزاده و حتی جلیلی خودش را به تک و تا نینداخت.

محسن رضایی را چندان لازم نیست تحلیل کنیم. او همیشه پای انتخابات «وایساده و وای خواهد ساد.» رضایی بیش از اینکه بخواهد، رئیس جمهوری شود، علاقه به کاندیداتوری دارد و همین راضی‌اش می‌کند.

زاکانی محکم صحبت می‌کرد و نشان داد در دوره‌های آینده اگر خبری از جمهوری اسلامی باشد، می‌تواند به عنوان گزینه اول بیت رهبری رژیم برای پست ریاست جمهوری انتخاب شود. او چندبار به همتی توپید و او را گوشه رینگ، زیر مشت و لگد گرفت تا مردم از دیدن این صحنه‌های زد و خورد مهره‌های رژیم لذت ببرند.

این دور از مناظره‌ها در حالی برگزار شد که مردم در سالمرگ خمینی در تعطیلات به سر می‌برند و بدون توجه به تئاتر امروز شبکه یک سیما، مشغول خوش‌گذرانی بودند؛ اما آن‌ها که مناظره را دیدند، قطعا حالا از خستگی و سردردِ ناشی از وراجی‌های جلیلی، رئیسی و قاضی‌زاده هاشمی دراز کشیده‌اند و خستگی در می‌کنند‌.