خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشته است کارشناسان بر این باورند که با تداوم اعتراض‌ها در ایران، «شکاف‌هایی» در درون حاکمیت این کشور دیده می‌شود.
این گزارش در ابتدا می‌گوید به رغم «اقدام‌های سرکوبگرانه رژیم» از جمله کشتار صدها معترض، بازداشت‌های دسته جمعی و چهار اعدام، اعتراض‌ها در ایران هرچند به اشکال مختلف و پراکنده‌تر، ادامه دارد.
گزارش به نقل از علی فتح‌الله‌نژاد، استاد علوم سیاسی دانشگاه آمریکایی بیروت، می‌گوید: «فرایندهای انقلابی معمولاً شامل مراحلی از آرامش نسبی و مراحلی از طغیان است.»
او در ادامه می‌افزاید اگرچه آمار تظاهرات «نسبتاً کاهش» یافته، اما ایران «در بن بست قرار دارد، نه رژیم و نه معترضان قادر به تحمیل خود نیستند.» فتح‌الله‌نژاد بر تداوم ناآرامی‌های بیشتر با عمیق‌تر شدن بحران اقتصادی تاکید کرده است.
گزارش ضمن اشاره به آغاز اعتراض‌ها در واکنش به قتل حکومتی مهسا امینی، نوشته است اعتراض‌ها به زودی به چالشی گسترده‌تر برای حکومت اسلامی ایران تبدیل می‌شود که در میان بخش‌های بزرگی از مردم به شدت منفور است.
فتح‌الله‌نژاد می‌گوید «با کاهش قابل توجه ارزش پول ایران… می‌توان شاهد اعتراض‌های متمرکز بر مشکلات اقتصادی بود که همانند گذشته می‌تواند به سرعت سیاسی شود.»
بر اساس گزارش سازمان غیردولتی حقوق بشر ایران، مستقر در نروژ، دست‌کم ۴۸۱ نفر در اعتراضات کشته و چهار مرد به دار آویخته شده‌اند و حداقل ۱۰۹ نفر در معرض خطر اعدام قرار دارند.
مقام‌های تهران می‌گویند که اعضای نیروهای امنیتی آن‌ها نیز کشته شده‌اند. حکومت اعتراض‌ها را محکوم می‌کند و آن‌ها را «شورش‌های خشونت‌آمیز» می‌خواند که از سوی قدرت‌های خارجی تحریک شده‌اند.
سازمان ملل متحد از بازداشت ۱۴ هزار نفر در اعتراض‌های ایران خبر داده است.
رویا برومند، یکی از بنیانگذاران بنیاد عبدالرحمن برومند، نهاد غیردولتی حقوق بشر ایرانی، می‌گوید که شمار اعتراض‌ها «کمتر» شده، زیرا «شهروندان محتاط‌تر شده‌اند.» او در ادامه تاکید می‌کند: «اما اعتراض‌ها تمام نشده است.»
در بحبوحه شایعاتی که قرار بود دو معترض اعدام شوند، تجمع گسترده‌ای در ۱۹ دی، در بیرون زندان رجایی شهر برگزار شد. هر دو مرد هنوز زنده هستند.
برومند گفت جنبش اعتراضی مردم ایران «روایتی را که جمهوری اسلامی برای دهه‌ها بر ایرانی‌ها تحمیل کرده است که هویت آن‌ها چیست و چه می‌خواهند، تغییر داد.»
با این حال، نشانه‌های کمی وجود دارد که تهران آماده است تا امتیازات قابل‌توجهی بدهد.
حتی ممکن است با انتصاب احمدرضا رادان به عنوان رئیس پلیس، سرکوب تشدید شود. او به عنوان یک افراطی شناخته شده که به دلیل سرکوب اعتراضات سال ۱۳۸۸ علیه انتخابات مورد مناقشه شناخته شده است.
سرکوب وحشیانه اعتراض‌ها، رژیم ایران را حتی از غرب دورتر می‌کند و هرگونه تلاش برای احیای توافق هسته‌ای را بی‌نتیجه می‌گذارد.
مقام‌های ایرانی همچنین از سازمان ملل متحد به دلیل راه‌اندازی یک کمیسیون حقیقت‌یاب در خصوص سرکوب معترضان خشمگین شده‌اند.
اما به نظر ناظران، ظاهراً اختلافات در میان مقام‌ها بروز کرده و به گفته آن‌ها این در حالی است که تهران به رغم خونریزی‌ها از تمام توان سرکوب خود استفاده نکرده است.
