خطاب به گردانندگان سیرک انتخابات

کافی‌است فقط دو ساعت جلوی تلویزیون نشسته یا در اینترنت چرخی بزنید و *به سخنان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دقت کنید تا عمق فاجعه‌ای که در حال وقوع است را دریابید.*

*هیچ‌کدام از آموزش‌وپرورش نمی‌گوید،* ظاهراً چنین وجود چنین حوزه‌ای را به رسمیت نمی‌شناسند.

*هیچ‌کس هیچ اشاره‌ای به اصل سی‌ام قانون اساسی نمی‌کند* و اینکه چرا ۴۲ سال است که اجرای این اصل به محاق فراموشی سپرده شده است.

*هیچ‌کسی از فراموشی تربیت نسل‌های آینده نمی‌گوید،* گویا نمی‌دانند حل تمام چالش‌های جامعه از مسیر تربیت می‌گذرد.

*هیچ کسی از پنج میلیون بازمانده از تحصیل در سال تحصیلی جاری، سخنی نمی‌گوید* و اصولاً معلوم نیست مقصر این اتفاق کیست.

*هیچ‌کدام نمی‌گوید که مقصر شرایط اسفبار معیشتی مردم، چه نهاد یا سازمانی است.*

هیچ‌کس نمی‌گوید چالش‌های اخلاقی، فرهنگی، مذهبی و اجتماعی جامعه را چگونه باید درمان کرد.

*آموزش شعار اصلی هیچ یک از نامزدها نیست*، وقتی تمام توان دولت‌ها قرار است برای کنترل قیمت مرغ، کنترل واردات گوشت، بازار سرمایه، مبارزه با اختلاس و … باشد پس طبیعی است که آموزش جایی در اولویت‌های آن دولت نداشته باشد.

در تمام شعارها و سخنرانی‌های دوران انقلاب، بحث منفور بودنِ کاپیتالیسم، امپرسیالیسم و وحدت وجودی سرمایه به وضوح قابل مشاهده‌است اما حالا ۴۲ سال بعد از انقلاب، همه حرف‌ها و شعارهای نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، شده: پول، تورم، قیمت، دستمزد، یارانه، بورس و …

*این اتفاقات، آشکارا از نشانه‌های سقوط بنیان‌های اخلاقی در یک جامعه است.*