چهار زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین طی نامه‌ای خطاب به رئیس قوه قضائیه نوشتند: چگونه می‌توان از افرادی که تلاشی در زمینه بهبود شرایط زندانیان در طولانی مدت انجام نداده‌اند، انتظار داشت که اوضاع یک کشور را سر و سامان دهند.
زهرا صفایی، مرضیه فارسی، پرستو معینی و فروغ تقی‌پور، زندانیان سیاسی طی نامه‌ای در اعتراض به عملکرد ابراهیم رئیسی و با اشاره به انتخابات نمایشی نوشتند: در این میان نام آشنایی است که در طی سال‌های اخیر سعی در سفیدنمایی چهره سیاهش داشته‌اند و این مانع از پنهان ماندن کارنامه خونین و جنایتکارانه وی نشده است.
او که نقش پررنگی در قتل عام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷ داشته است، با عنوان رئیس قوه قضائیه زندان قرچک را بهترین زندان نامیده است.
در بخش دیگری ازاین نامه که توسط کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی منتشر شده، آمده است: چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، صحنه نمایشی کهنه و پوسیده با بازیگرانی متظاهر، پشت نقاب‌های ریا، تزویر، دروغ و فریب است.
در سراشیبی سقوط نظامی دیکتاتوری، هرکدام از این بازیگران در این بازی سیاسی با چهره‌سازی‌های مفتضحانه‌ای بر سر کسب قدرت و تطمیع منافع خود با یکدیگر مجادله می‌کنند.
این زندانیان سیاسی با اشاره به وضعیت اسفبار زندانیان در زندان قرچک ورامین نوشته‌اند: وجود مواد مخدر در میان زندانیان، شیوع بیماری‌های پوستی متعدد، نبود فضای کافی برای گذراندن محکومیت و رفتارهای ناهنجار و غیراخلاقی زندانیان که ناشی از عدم رسیدگی و درمان روانی، تربیتی و اجتماعی است در این زندان به چشم می‌خورد.
آن‌ها در پایان نامه تاکید کرده‌اند: قتل‌عام و حذف فیزیکی افراد از راه‌های مختلف در دهه شصت شروع شده و تا قیام آبان ۹۸ ادامه داشته و پایان نخواهد یافت تا سقوط رژیم فاشیستی.
