اداره کل اطلاعات استان مازندران روز شنبه از بازداشت ۱۲ شهروندن بهایی در شهرهای مختلف این استان خبر داده است.
اداره کل اطلاعات مازنداران این شهروندان بهایی را به عضویت در «تشکیلات جاسوسی» متهم کرده است.
درحالی که در حدود ۳۰۰ هزار بهایی در ایران زندگی می‌کنند، جمهوری اسلامی دیانت بهایی را به رسمیت نمی‌شناسد. مقام‌های جمهوری اسلامی بارها این شهروندان را «جاسوس و دشمن» خوانده و در بیش از چهار دهه گذشته احکام متعدد اعدام، بازداشت، زندان، محرومیت از تحصیل و کسب و کار، تخریب منازل و گورستان‌ها را علیه آن‌ها صادر کرده‌اند.
اداره کل اطلاعات مازنداران در بیانیه خود تصریح کرده است:«دو نفر از سرکرده این تشکیلات جاسوسی در تشکیلات صهیونیستی بیت‌العدل مستقر در سرزمین‌های اشغالی آموزش دیده و با اعضای تشکیلات خود در سراسر استان مازندران هسته جاسوسی تشکیل داده بودند.»
بیت‌العدل که بالاترین نهاد اداری دیانت بهایی در جهان است. بیت العدل اعظم، هیئتی ۹ نفره است که هر پنج سال یک بار توسط اعضای تمامی محافل ملّی بهائی سراسر جهان انتخاب می‌شود.
این بیانیه در حالی منتشر شده است که طی روزهای اخیر نهادها و فعالان حقوق بشر در ایران گزارش هایی درباره بازداشت بهاییان ساکن شهرهای ساری و قائمشهر توسط ماموران امنیتی منتشر کرده‌اند. براساس این گزارش‌ها نیروهای امنیتی نهم شهریور پس از تفتیش خانه شماری از شهروندان بهایی و ضبط برخی وسایل آن‌ها از جمله گوشی‌های تلفن همراه و کتاب‌های مذهبی ، تمامی آن‌ها برای بازجویی و تشکیل پرونده به بازداشتگاه مرکزی اداره اطلاعات ساری منتقل کردند.
در همین زمینه، دو روز پیش جامعه جهانی بهایی در سازمان ملل متحد اعلام کرد که ۱۴ شهروند بازداشت‌شده در قائمشهر جوانانی بودند که پیشتر از حق ورود به دانشگاه محروم شده بودند.
سیمین فهندژ در بیانیه جامعه جهانی بهایی که روز پنج‌شنبه، ۱۰ شهریور، منتشر شد می‌گوید: «این جوانان در خانه یکی از دوستان خود جمع شده بودند تا درباره نقش تعلیم و تربیت در پیشرفت‌های اجتماعی مطالعه، بحث و گفت‌وگو کنند.»
جامعه جهانی بهایی هویت این ۱۴ نفر را بیتا حقیقی، انیس سنایی، گلبن فلاح، هنگامه علیپور، افسانه نعمتیان، مجیر صمیمی، مانی قلی‌نژاد، نازنین گلی، سام صمیمی، ساناز حکمت‌شعار، مهسا فتحی، سامیه قلی‌نژاد، نگار دارابی و بسیر صمیمی اعلام کرده است.
به گفته آرش صادقی، کنشگر مدنی و زندانی سیاسی پیشین، شهروندان بهایی بازداشت‌شده در قائمشهر بین ۱۷ تا ۲۰ سال سن داشته‌اند و تا عصر روز پنج‌شنبه، ۱۰ شهریور، تنها دو نفر از آن‌ها آزاد شده‌اند.
سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهایی در سازمان ملل، در بیانیه‌ای که در این باره منتشر کرده گفت: «قساوت حکومت [جمهوری اسلامی] ایران بی حد و اندازه است. آن‌ها نه تنها این جوانان را از ورود به دانشگاه و پرورش توانمندی‌های فکری‌شان محروم می‌کنند بلکه حتی این حق پایه را از آن‌ها دریغ می‌کنند که بتوانند به عنوان گروهی از جوانان دور هم جمع شوند و در مورد مسائل و دغدغه‌های مهم نسل‌شان با هم بحث و گفت‌وگو کنند.»
علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، در سند سیاستگذاری مربوط به سال ۱۹۹۱ که به امضای او رسیده است، خواستار «مسدود» شدن پیشرفت و ترقی جامعه بهایی از جمله ممنوعیت حضور آن‌ها در دانشگاه‌ها شده است.
وزارت علوم و تحقیقات ایران نیز در سال ۲۰۰۶ در نامه‌ای به ۸۱ دانشگاه ایران خواستار ممانعت از ورود شهروندان بهایی به دانشگاه و اخراج آن‌ها در صورت شناسایی در حین تحصیل شده بود.
رسانه‌های حقوق بشری می‌گویند، شمار دانشجویان بهایی که در جریان اعلام نتایج کنکوری سراسری ۱۴۰۱ در ایران به دلیل باورهای دینی خود از حق تحصیل در دانشگاه محروم شده‌اند، به ۵۲ نفر رسیده است.
