هم‌زمان با انتشار اخبار احضار برخی از فعالان فرهنگی و بازداشت روزنامه‌نگاران در ماه گذشته، کانون نویسندگان ایران طی بیانیه‌ای تشدید روند سرکوب شهروندان در ایران را محکوم کرد.
در بخشی از بیانیه کانون نویسندگان ایران نوشته شده است: «پس از قلع‌وقمع معترضان در خیابان، بازداشت‌های گسترده، شکنجه و ارعاب، صدور و اجرای احکام اعدام و حکم‌فرما کردن آرامشِ گورستانی، حکومت، احضار و پرونده‌سازی، برگزاری دادگاه‌ها پشت درهای بسته و صدور احکام سنگین را سرعت بخشیده است.»
هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران با اشاره به بازداشت‌ها و صدور احکام سنگین علیه فعالان فرهنگی، شرایط توماج صالحی، رپر زندانی را یادآوری کرده و در بیانیه خود تاکید کرده است: «در هفته اخیر توماج صالحی، خواننده معترض، پس از هشت ماه بازداشت با اتهام‌های سنگینی از جمله افساد فی‌الارض و همکاری با دولت متخاصم، روبرو شده است.»
نویسندگان این بیانیه ضمن محکوم‌کردن پرونده‌سازی‌های مجدد و تشدید اتهام علیه فعالان مدنی زندانی، به تشکیل پرونده جدید برای مریم اکبری منفرد اشاره کرده‌اند که بیش از ۱۳ سال بدون یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد.
کانون نویسندگان ایران پرونده‌سازی جدید علیه مریم اکبری منفرد را در شرایطی که فقط ۱۸ ماه از حبس او باقی‌مانده است، نمونه نقض حقوق زندانیان سیاسی دانسته و آن را محکوم کرده است.
در این بیانیه، از بازداشت دوباره سپیده قلیان و طرح اتهام‌های جدید علیه او نیز به‌عنوان یکی دیگر از موارد تشدید فشارهای حکومت علیه مخالفان، یاد شده است.
کانون نویسندگان ایران در بخش دیگر این بیانیه به اخبار تعقیب و آزار آزادی‌خواهان پرداخته و با یادآوری پیش‌گام بودن زنان در مبارزه برای آزادی‌خواهی، از «ناامن شدن فضای عمومی، کاری و تحصیلی برای زنان» خبر داده است.
در این بخش از بیانیه کانون نویسندگان ایران نوشته شده است: «زنان از نخستین روزهای استقرار این حاکمیت، پیش‌گام آزادی‌خواهی بوده‌اند و این بار نیز پا پس نکشیده‌اند. آنان با پایداری و پیگیری خستگی‌ناپذیر نشان داده‌اند که آزادی زنان معامله‌پذیر و به تعویق انداختنی نیست؛ آزادی زنان گره‌گاه خواست آزادی است و بی آن هر تعبیری از آزادی بی‌اعتبار می‌شود.»
در این بیانیه همچنین با اشاره به نزدیکی سالگرد آغاز خیزش مردمی ایران، جنبش شکل‌گرفته را ادامه چند دهه مبارزه و مقاومت جانانه جامعه معرفی کرده است که «نه امروز و دیروز، بلکه در تمام این سالیان، زیر ضرب سرکوب بی‌امان آزادی و آزادی‌خواهی همواره سر برآورده و حاکمیت آزادی‌ستیز را پس رانده است.»
هیئت دبیران کانون نویسندگان هشدار داده است: «پشت این آرامش گورستانی، همبستگی عمومی شکل گرفته است. مردم به اشکال مختلف همراهی خود را با زنان معترض نشان می‌دهند و این همبستگی همان نیرویی است که با قوام و دوامش عبور از هر صعبی ممکن می‌شود.»
کانون بار دیگر مطابق بیانیه‌های پیشین خود، از مردم آزادی‌خواه و نهادهای هم‌سو در سراسر جهان دعوت کرده است، «صدای معترضان، بازداشت‌شدگان و زندانیان سیاسی باشند و راه را بر دست‌درازی حاکمیت بر جان و زندگی مردم ببندند.»
نویسندگان بیانیه در بخش پایانی با اشاره به خودکشی‌های شدت‌گرفته بین اقشار مختلف جامعه، آن را نتیجه تنگ‌‌شدن عرصه بر مردم و آزادی‌خواهان در ایران دانسته‌اند و دوباره تاکید کرده‌اند: «تنها با تکیه بر نیرویی جمعی می‌توان راهگشای بن‌بست و تنگناها بود.»
در هفته‌های اخیر، با آغاز مجدد بازداشت فعالان رسانه‌ای و برخی از کاربران رسانه اجتماعی کلاب‌هاوس، اخباری مبنی بر احضار فعالان فرهنگی نیز منتشر شده است که نشان از تشدید فضای سرکوب دارد.
از سوی دیگر، برخی نویسندگان و فعالان حوزه کتاب، سینما، تئاتر و موسیقی نیز از افزایش سخت‌گیری دستگاه سانسور خبر داده‌اند و از بسته شدن بیشتر فضای فرهنگی، ابراز نگرانی کرده‌اند.
کانون نویسندگان ایران، از قدیمی‌ترین نهادهای مستقل نویسندگان ایران است که طی دهه‌های گذشته همواره با سرکوب نهادهای امنیتی مواجه بوده و در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱ تعدادی از دبیران آن بازداشت شدند. در حال حاضر تعدادی از نویسندگان عضو این کانون با اتهام‌های مختلف در زندان به سر می‌برند، یا با قرار وثیقه آزاد و منتظر صدور حکم نهایی‌اند.
دو سال پیش نیز بکتاش آبتین، عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان، با قصور تعمدی مقام‌های زندان و تاخیر در انتقال به بیمارستان، جان خود را از دست داد تا به فهرست جان‌باختگان راه آزادی کانون نویسندگان نام دیگری اضافه شود.
