گزارش دبیرکل سازمان ملل متحد درباره وضعیت حقوق بشر در ایران به هفتاد و ششمین اجلاس مجمع عمومی منتشر شد.
در گزارش دبیرکل به مجمع عمومی ملل متحد آمده است: گسترش کرونا در زندان‌های بیش از حد متراکم در ایران که فاقد مکان برای خواب و تسهیلات بهداشتی پایه‌ای هستند، ریسک بیشتری را متوجه جان زندانیان کرده است.
چندین مرگ ومیر زندانیان بر اثر گسترش کرونا در زندان‌های ایران گزارش‌شده است از جمله مرگ «سالم زند» در زندان زاهدان و کاظم عبادی در زندان اردبیل.
دبیرکل سازمان ملل متحد خاطرنشان می‌کند که گروه‌هایی از زندانیان از طرح آزادی موقت به خاطر کرونا کنار گذاشته شده‌اند از جمله زندانیان سیاسی، معترضان، وکلا و مدافعان حقوق بشر.
در گزارش دبیرکل سازمان ملل هم‌چنین آمده است: در ایران برخی از زندانیان سیاسی سال‌ها بدون حتی یک روز مرخصی در زندان بوده‌اند. مریم اکبری منفرد که به خاطر شرکت در اعتراضات در سال ۱۳۸۸ محکوم به ۱۵ سال زندان شده و در ۱۲ سال گذشته در زندان بوده در این شمار است (او برخلاف سایرین حتی یک روز به مرخصی نرفته است).
آزار و اذیت مریم اکبری منفرد در زندان از زمانی افزایش پیدا کرد که او در یک شکایت خواستار تحقیق رسمی در مورد اعدام زندانیان سیاسی از جمله خواهر و برادر خودش در سال ۱۳۶۷ شده است.
زندانی سیاسی دیگری که از سال ۱۳۸۷ بدون هیچ مرخصی در زندان است و به خاطر محاربه، به حبس ابد محکوم شده، زینب جلالیان، زندانی کُرد است
در ایران مصونیت از مجازات در رابطه با نقض‌های گذشته حقوق‌بشر که در گذشته انجام شده وجود دارد. در آوریل امسال مقامات رژیم ایران دستوری را صادر کردند که بهائیان حق دفن مردگان خود را در جایی که در گورستان گلستان به آن‌ها داده شده بود ندارند و باید از مکان بین گورهای موجود یا در محل گور دست‌جمعی خاوران استفاده کنند
گفته می‌شود خاوران، قربانیان مفقودشده اجباری و اعدام‌های غیرقانونی تابستان ۱۳۶۷ را در برمی‌گیرد.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد در گزارش خود به مجمع عمومی نوشته است: دستور دفن بهائیان در خاوران بین گورها، جدیدترین اقدام از میان سریالی از تلاش‌هاست که هدف آن تخریب شواهد مربوط به اعدام مخالفان سیاسی در آن زمان و هم‌چنین آزار و اذیت و محاکمات جنایی خانواده‌های قربانیان است که خواهان حقیقت و حسابرسی هستند.
