۱۵ تشکل و حزب دموکراسی‌خواه و مخالف جمهوری اسلامی با انتشار متن «میثاق حق زندگی»، آن را به عنوان «یک میثاق پایه‌ای عمومی در دوره مبارزه با» حکومت فعلی ایران، جریان گذار و پس از آن، به مردم ایران پیشنهاد دادند.
تشکل‌های یادشده ارکان این میثاق را «حق داشتن حق، منتزع از هرگونه گرایشات سیاسی، دینی، جنسی، عقیدتی و اتنیکی»، «منع مطلق اعدام» و «منع مطلق شکنجه جسمی و روانی، پایبندی به رویهٔ قضائی عادلانه، شفاف، شکایت‌پذیر و بدون هیچ استثنایی» اعلام کرده‌اند.
با آغاز خیزش انقلابی در ایران که در واکنش به کشته‌شدن مهسا امینی از ۲۶ شهریور آغاز شد، نیروها و گروه‌های سیاسی در داخل و خارج از کشور تلاش خود را برای تشکیل یک جبههٔ متحد از نیروهای مخالف جمهوری اسلامی افزایش داده‌اند.
در همین زمینه بیست تشکل صنفی و مدنی مستقل و غیردولتی ایران ۲۵ بهمن پارسال در بیانیه‌ای با تأکید بر شعار «زن، زندگی، آزادی»، مطالبات «حداقلی» خود برای بهبود شرایط کشور را اعلام کردند.
امضاکنندگان «میثاق حق زندگی» با بیان اینکه همه انسان‌ها دارای حقوق شهروندی هستند، اعلام کرده‌اند متعهد می‌شوند هیچ شهروندی را سزاوار «مجازات اعدام و سلب حق حیات» ندانسته و هرگونه شکنجه «جسمی و روانی» را بی‌اعتبار بدانند.
در این متن با اشاره به پایبندی به «اعلامیه جهانی حقوق بشر» نوشته شده که این تشکل‌ها تعهد می‌دهند تا «اختلاف نظر سیاسی و عقیدتی را بهانهٔ اتهام‌زنی قرار ندهند و حقوق برابرِ سزاوار همگان را بنابر سلیقه خود و مصلحت گروه خود پایمال نسازند.»
اتحاد جمهوری‌خواهان ايران، همبستگی جمهوری‌خواهان ايران، سازمان‌های جبهه ملی ايران در خارج از کشور، حزب مشروطه ایران، جبهه ملی ايران-اروپا، حزب چپ ايران، سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)، حزب دموکراتيک مردم ايران، شورای مديريت گذار، شورای ملی تصميم، حزب دموکرات آذربايجان، نقشه راه برای دموکراسی در ایران، جبهه مردمان ايران، همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران، کنگره ملیت‌های ایران فدرال، أحزاب و تشکل‌های سیاسی هستند که این میثاق را امضا کرده‌اند.
