محمدرضا باهنر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام اذعان کرد که اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در مقایسه با اعتراضات گذشته «وسیعتر و عمیقتر» بود و «انسجام جامعه بینالملل» در واکنش به این اعتراضات را «بیسابقه» توصیف کرد.
این چهره شاخص اصولگرایان در یک گفتوگوی تلویزیونی که متن آن روز شنبه ۱۵ بهمن منتشر شد، همچون دیگر مقامهای جمهوری اسلامی اعتراضات را «اغتشاشات» خواند اما گفت «گرچه ظاهراً دارد تمام میشود، اما یکی از بیهنریهای ما این است که وقتی اغتشاش ساکت میشود، فکر میکنیم مسئله حل شده، در حالی که حل نشده، موقتاً تمام شده است.»
باهنر همچنین با تأکید بر اینکه کشتهشدن مهسا امینی «دلیل اصلی وقایع اخیر نبود»، آن را «یک جرقه» توصیف کرد و افزود «برخی نارضایتیها و ناکارآمدیها در ساحت اقتصاد، سیاست و حتی فرهنگ و دیپلماسی در داخل کشور وجود دارد.»
این نماینده سابق مجلس، هشتم بهمن نیز در سخنانی از «فساد»، «ناکارآمدی» و «نشنیدهشدن صدای مردم» به عنوان «واقعیتهای نظام» نام برده و افزوده بود که چون این مسائل حل نشده، برخلاف تصور مسئولان، اعتراضات هم تمام نشده است.
او همچنین از اعتراضات به عنوان «آتش زیر خاکستر» یاد کرده بود که «با یک بهانه دیگر دوباره جرقه میخورد.»
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در بخشی دیگر از سخنان تازه خود، به اعتراضات سالهای ۷۸، ۸۸، ۹۶ و ۹۸ اشاره کرد و گفت که اعتراضاتی که از شهریور امسال «یکدفعه اتفاق افتاد، از نظر سطح وسیعتر، عمیقتر و مدتش طولانیتر بود.»
این در حالی است که برخی مقامهای جمهوری اسلامی سعی میکنند وانمود کنند که خیزش انقلابی به خصوص به نسبت اعتراضات آبان ۹۸ گستردگی چندانی نداشته و مردم با آن همراهی نکردهاند.
باهنر در ادامه «انسجام جامعه بینالملل» در واکنش به اعتراضات اخیر را هم پس از انقلاب ۵۷ در ایران «بیسابقه» توصیف کرده است.
در جریان سرکوب اعتراضات سراسری پس از قتل حکومتی مهسا امینی توسط ماموران گشت ارشاد که از ۲۶ شهریور آغاز شد، بر اساس برخی منابع حقوق بشری، دستکم ۵۲۷ معترض از جمله ۷۱ کودک کشته و بیش از ۱۹ هزار و ۶۰۰ نفر بازداشت شدند.
این اعتراضها که با حمایت گسترده ایرانیان خارج از کشور نیز همراه شد، واکنشهای گسترده بینالمللی در پی داشت و منجر به افزایش تحریمها علیه جمهوری اسلامی و مقامهای آن و تأثیر بر روند مذاکرات احیای برجام شد.
باهنر در ادامه گفتوگوی دیروز خود با اشاره به تجمعهای حکومتی از جمله «راهپیمایی ۲۲ بهمن»، گفت با این حال «جایی که شمارش میشود، عدد شرکت مردم در انتخابات است».
او به سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری در سال ۱۴۰۰ و مشارکت حداقلی مردم در آن اشاره و اذعان کرد که «این میزان مشارکت را در انتخاباتهای دیگری داشتیم، ولی در ریاستجمهوری نداشتیم.»
ابراهیم رئیسی در انتخاباتی به پیروزی رسید که همه رقبای اصلی او رد صلاحیت شدند و نامزدهای اصولگرا نیز در چند روز باقیمانده به انتخابات به نفع او انصراف دادند.
بر اساس آمارهای رسمی، میزان مشارکت مردم در این انتخابات ۴۸.۸ درصد بود که پایینترین میزان مشارکت در انتخابات ریاستجمهوری ایران از ابتدای تاریخ جمهوری اسلامی بود. این در حالی است که گزارشها حکایت از شرکت ۴۳ درصد افراد واجد شرایط در پای صندوقهای رأی داشت.
ابراهیم رئیسی در این انتخابات، فقط ۱۸ میلیون رأی کسب کرد و بیش از سه میلیون رأی نیز باطله اعلام شد.
پس از آغاز کار دولت سیزدهم، چالشهای داخلی و بینالمللی مرتبط با ایران افزایش قابل توجه یافته است؛ اما علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، حامی اصلی دولت ابراهیم رئیسی است که اعتراضات را هم به رسمیت نمیشناسد و همواره خواهان حمایت دیگر نهادها از دولت است.