سوما پورمحمدی، فعال فرهنگی در سنندج که اخیراً به ۱۱ سال حبس و تبعید محکوم شده، به وبسایت «رادیوفردا» گفته که اتهامها علیه او صرفا پروندهسازی نهادهای امنیتی است و دلیل اصلی محکومیتش فعالیت در یک انجمن فرهنگی و تدریس زبان کُردی است.
سوما پورمحمدی مدرس زبان کُردی و عضو هیئت مدیره انجمن فرهنگی-اجتماعی نوژین در شهر سنندج است که اول اردیبهشت امسال اعلام شد در دو پرونده جداگانه به تحمل ۱۱ سال حبس و تبعید به کرمانشاه محکوم شده است.
در اولین پرونده، شعبه یکم دادگاه انقلاب سنندج سوما پورمحمدی را به دلیل فعالیتهایش در انجمن نوژین به اتهام «تشکیل گروه و دستهجات بهمنظور برهمزدن امنیت کشور»، به تحمل ۱۰ سال حبس و تبعید به زندان مرکزی کرمانشاه محکوم کرده است.
در پرونده دوم نیز همین شعبه سوما پورمحمدی را در ارتباط با جنبش «زن زندگی آزادی» به اتهام «برهمزدن امنیت ملی» به یک سال حبس تعلیقی محکوم کرده است. خانم پورمحمدی در اینستاگرام خود اعلام کرده که قاضی در جلسۀ دادگاه به او گفته «حکم از قبل صادر شده است.»
سوما پورمحمدی در گفتوگو با وبسایت «رادیوفردا» که به زبان کُردی و با ترجمه انجام شد، جزئیاتی از روند بازجویی و محاکمهاش را بیان کرده است. او در ابتدا تاکید کرد که زبان فارسی میداند، اما بهدلیل تمام تبعیضهای زبانی و برخوردهای امنیتی با زبان مادریاش، دو سال است که فقط به کردی صحبت میکند و حاضر به گفتوگو به زبان فارسی نیست.
سوما پورمحمدی در این گفتوگو به برخوردهای خشن و توهینآمیز مأموران وزارت اطلاعات در بازجوییهای متعددش اشاره و تأکید کرد وقتی به زبان کردی به بازجویش پاسخ داده، بازجو به او گفته است «به زبان آدم حرف بزن.»
خانم پورمحمدی در ادامه گفت: «به من چشم بند میزدند و میگفتند باید رو به دیوار بنشینی و به زبان فارسی حرف بزنی و یکبار هم بهدلیل مقاومت من در مقابل این رفتارها، چند نفر مقنعه من را گرفتند و من را بهسختی روی زمین بین چند اتاق کشیدند و بعد از آن روی چندین پله در سرمای بهمن ماه به حیاط پرتم کردند.»
انجمن نوژین با مجوز رسمی از وزارت کشور از سال ۱۳۸۸ با برگزاری کلاسهای زبان کردی در شهرهای مختلف کردستان بر حوزه آموزش و تدریس زبان کُردی و آگاهیدادن در حوزههای اجتماعی و فرهنگی و تواناسازی زنان متمرکز بوده است.
خانم محمدی که فعالیت خود را با انجمن نوژین از سال ۹۲ آغاز کرده است، به رادیوفردا گفت تا کنون همۀ مسئولان این انجمن حداقل ۱۰ تا ۱۵ بار احضار و بازجویی و در مواردی به زندان محکوم شدهاند.